Zo leuk die bieb. Een bekende belde onlangs aan met de vraag, of er ook cd’s in mochten. Ja, waarom niet. Even blijven kletsen natuurlijk en dan gaat het al gauw over boeken -die had zo ook bij zich. Zij is wat ouder, en de meeste boeken die ze brengt zijn gepubliceerd in de jaren 50. Voor de meeste mensen onaantrekkelijk “aangekleed”. Maar het zijn wel krakers hoor. Tolstoi’s Anna Karenina bijvoorbeeld. Eerlijk gezegd heb ik het gescand, niet gelezen. Eerder tijdloos dan actueel. Dat geldt minder voor Die Blechtrummel van Günter Grass. Omdat de Nederlandse vertaling de benamingen van de Poolse steden consequent in het Duits liet, duurde het even voordat ik me besefte dat het om Gdansk en omgeving gaat. Mooie beelden van een inmiddels lang verloren tijd. Het vertelperspectief van het joch met de trommel is geniaal. Wist u dat de schrijver dat idee al had opgedaan ver voordat de eerste letters van het boek op papier stonden? Dat is toch waanzinnig? Naast al die miljoenen verkochte boeken, is dat beeld letterlijk wat er overblijft. Ik denk niet dat er nog veel mensen zijn die nu nog zomaar “oplepelen” wie Oskar Matzerath is.

De cd’s werden een dag of wat later alweer meegenomen door een liefhebber. Deze 2 titanen heb ik er ook weer in gestopt. Wie durft?