Soms gebeuren er dingen die je niet goed kan verklaren. Het moet toeval zijn. Een poosje geleden las ik “vrije val” van Leif Persson. Tenminste. Het was een van die boeken (inderdaad, uit de bieb) die ik een kans wilde geven. En ik vond het saai en heb het niet uitgelezen.
En nu heb ik daar een klein beetje spijt van. Vandaag haalde de Olof Palme cold case maar weer eens het wereldnieuws. Een van die gebeurtenissen waarvan je precies weet waar je was, toen je het bericht las of hoorde.
Zelf stond ik die dag in 1986 voor de torenflat, waar mijn krantenwijk begon. Mijn oog viel op de vette krantekop “iets met moord” en dat ben ik eerst gaan lezen voordat ik de kranten ging bezorgen. Ik vond het saai. Ik was toen 17. Boeien.
Toch maar even de titel voor jullie opgezocht. Misschien zat de schrijver wel dicht bij de waarheid. Wie er genoeg interesse voor heeft zal het leren.